Vanuit zijn achtergrond is Francesco vrij directief. Vooraf creëert hij 80% van het materiaal. Dat gaat op basis van een regieplan, waarin de wensen van het artistieke team worden samengebracht. Als tijdens het spelen blijkt dat het concept niet werkt, zal hij het ter plaatse aanpassen. Voor de "overige 20%" worden kaders gezet, waarbinnen spelers naar eigen input mogen spelen. Daarbij worden ze gecoacht en bijgestuurd en maken ze samen met de regisseur scenes op de vloer.

Het is belangrijk dat iedereen weet waar hij/zij aan toe is. Op basis van een strak regieplan is voor de start van de repetities al duidelijk wie wat speelt, danst en/of zingt. Dit voorkomt eventuele problemen als onder- en dubbelbezetting, het onnodig wisselen van zenders en haast verkledingen. Ook technische tekeningen van het decor worden opgenomen in het regieplan. Zo weet iedereen waar (binnen) ze spelen.

In muziektheater is het belangrijk dat er een goede fysieke basis is. Spel, dans en zang komen hieruit voort. Daarom besteed Francesco veel aandacht aan kracht, energie en focus. Aan de hand van een geroutineerde warmingup, focus en spel oefeningen wordt een basis gevormd. Vanuit deze basis kunnen spelers groeien in alle drie de disciplines (dans, zang spel). Hiermee wordt ook een werkhouding gecreëerd die het repetitieproces versnelt. Dit komt zowel de kwaliteit van de spelers, het proces en ook het stuk ten goede.

Het belangrijkste voor Francesco is dat iedereen gelijkwaardig is en dat dit gevoed moet worden en ondersteund. Wil je een musical brengen, dan dien je alle drie de disciplines in de basis te beheersen. Natuurlijk is de een beter in zang en de ander dans. Dat is geen probleem. Maar het is fijn om met een groep te werken die een geheel is. Francesco biedt materiaal waarmee iedereen uit de voeten kan. Waarbij mensen in hun kracht worden gezet maar wel uitgedaagd worden. Waarin ze kunnen leren en groeien. Materiaal dat het spel, zang en de dans ondersteunt en elkaar versterkt.

Repetitieproces
Het ideale repetitieproces start met een informatie bijeenkomst. Daarbij wordt het regieplan voorgelegd. Kunnen mensen zich een beeld vormen van het stuk en hoe het eruit gaat zien. Aansluitend volgt een scriptlezing. Daarna starten de muzikalerepetities.
Voordat het zetten van scenes en dansen begint, moet het vocale materiaal zijn ingestudeerd. Ondertussen kan er een begin worden gemaakt met de fysieke training. Focus en speloefeningen voor het creëren van een basis werkhouding. De spelers de mogelijkheid geven te wennen aan Francesco als regisseur. En om kaders te zetten.
Als dit proces loopt kunnen de solisten beginnen met rolverkenning. Ook kunnen de eerste spelscenes met de solisten worden gezet.
Zodra men de stukken muzikaal beheerst kan er worden begonnen met het zetten van grote scenes. Francesco werkt nooit in volgorde van het stuk maar start met de scenes die de meeste tijd kosten. Vaak zijn dit scenes met dans, een groot ensemble of met uitdagende spel en/of zang elementen. Daarbij probeert hij een zo duidelijke mogelijke lijn uit te zetten. Zodat men groot kan beginnen (met veel mensen), vervolgens kan inzomen op details en bij de doorlopen alles samenbrengen. Parallel aan de ensemble repetities, wordt er met solisten gerepeteerd. Bij voorkeur beheersen de solisten reeds de scene, die erna met het ensemble wordt gezet.
Ondanks dat Francesco niet in volgorde werkt, streeft hij ernaar zo snel mogelijk blokken te maken. Zo wordt de lijn en de volgorde van het stuk helder. En biedt het de mogelijkheid om de eerste of tweede akte door te lopen.